گاز آرگون عنصر گاز نجیب است که توانایی های مواد مخدر و محافظتی را نشان میدهد. که ممکن است در زمینه پزشکی مفید باشد. نخستین سوابق گاز آرگون توانایی نشان دادن نشانه های مواد مخدر; در فشارهای بیش از 10 اتم را با شواهد اخیر نشان می دهد. که می خواهند آرگون را به عنوان عامل احتمالی عصبی محافظت کند. در دسترس بودن بالا و هزینه پایین آرگون; مزیت مشخصی را نسبت به استفاده از روش های مشابه مانند گاز xenon ارائه می دهد. درمان های گاز آرگون در مدل های آسیب مغزی مانند انقباض اکسیژن-گلوکز (OGD) و آسیب مغزی آسیب دیده (TBI) و همچنین in vivo انسداد شریان مغزی میانی (MCAO) عمدتا نشان دهنده رفتار مثبت نوروپروتئینی است.
از سوی دیگر، برخی از هشدارها در مورد اثرات منفی اثرات درمان آرگون در موارد آسیب مغزی ایسکمیک; جایی که افزایش آسیب در ناحیه زیر قشر مغز کشف شده است، صورت گرفته است. حمایت بیشتر برای استفاده از آرگون در زمینه پزشکی در استفاده از آن در ترکیب با tPA; توانایی آن به عنوان یک پروتئین محافظ و کاربرد جراحی آن نشان داده شده است. این بررسی به دنبال خلاصه کردن تاریخ و توسعه استفاده; از گازهای آرگون در تحقیقات پزشکی به عنوان یک عامل عصبی محافظتی است. تا مکانیزم های مرتبط با اثرات بیولوژیکی آن را خلاصه کند و پتانسیل آتی آن را توضیح دهد.
شما در این مطلب میخوانید.
یگ گاز نجیب که در صنعت استفاده زیادی از آن در زمینه جوشکاری می شود. آرگون در جوشکاری مورد استفاده قرار می گیرد که به نام جوشکاری تیگ یا جوشکاری آرگون یاد می شوند. فروش گاز آرگون در کپسول با سایز های مختلف انجام می گردد که معمولا در کپسول 40 لیتری مورد فروش قرار می گیرد. شارژ آرگون در سیلندر های مختلف توسط مجموعه ما قابل پذیرش می باشد.
شما می توانید با در ارتباط باشید تا اقدامات لازم جهت پر کردن کپسول با ارگون را انجام دهیم. قیمت گاز آرگون بسیار کم می باشد به این دلیل که این گاز در داخل ایران تهیه میشود ومنابع تولید زیادی داشته و منجرب شده قیمت کمی را به خود اختصاص دهد.
این گاز با علامت انحصاری Ar بوده و رنگ مشکی را به خود اختصاص داده است . ارگون در این مقاله زیاد مورد بحث قرار گرفته است. از جمله موارد موجود قرار دادن ویدیو در خصوص استفاده از ارگون در جوشکاری تیگ می باشد.
در این مقاله خواهید خواهند در خصوص :
گاز آرگون یک عنصر گاز نجیب کوچک است که در تعدادی از زمینه ها کاربرد دارد. این به طور کلی به عنوان یک گاز غیر فعال یا غیر مستقیم طبقه بندی شده است. که دیدگاهی دارد که هیچ ویژگی فعال بیولوژیکی ندارد. در واقع، آرگون ویژگیهایی نظیر نارس را در فشارهای فشارخون و رفتارهای محافظتی محافظت کننده و عصبی نشان داده است. داروهای دارویی و مداخلات جراحی به طور گسترده ای مورد قبول و معمول استفاده از روش های بالینی; برای انواع برنامه های کاربردی مانند محافظت از عصب میباشد. با این حال; هزینه های بالا و توسعه داروهای جدید و تکنیک های جراحی نیازمند درمان های جدید و آسان است. استفاده از آرگون به عنوان یک گاز پزشکی، امکان تسکین این جستجو را فراهم می کند; و مزایای مشخصی را ارائه می دهد.
این بررسی با هدف تأثیر آرگون در زمینه پزشکی; با تاکید بر توانایی آن به عنوان یک عصب محافظ صورت می گیرد. برای ارائه یک پایه ای از نقش آرگون در زمینه پزشکی; خلاصه ای از کشف و ویژگی های آن برای اولین بار ارائه می شود. سپس شواهدی را ارائه می دهیم که نشان میدهد توانایی آرگون به عنوان یک عصاره حفاظتی است. برخی شواهد نشان می دهد که در غیر این صورت. برای درک بهتر اینکه چگونه آرگون عملکردهای بیولوژیکی آن را فراهم می کند. بررسی و بحث در مورد مکانیسم های احتمالی واکنش های گیرنده و مسیرهای سلولی آپوپتوزی ارائه می شود. در نهایت، آینده آرگون را به عنوان یک درمان بالینی و سایر کاربردهای بالقوه در زمینه پزشکی بررسی خواهیم کرد.
گاز آرگون از واژه یونانی به معنی تنبل گرفته شده است. هنری کاوندیش در سال 1785 تصور می‌کرد که آرگون در هوا وجود دارد. اما سال 1894، لرد ریلی و ویلیام رامسی این حقیقت را کشف کردند. آرگون به مقدار کم در اتمسفر است و جدایش آن از هوا صورت می گیرد. به صورت عادی به آزمایشگاه حمل نمی شود بلکه به صورت سیلندرهای تحت فشار ارائه می شود.
گاز آرگون از تقطیر جز به جز هوای مایع به دست می آید. زیرا اتمسفر زمین حاوی 0.94 % آرگون می باشد. در اتمسفر مریخ 1.6 درصد آرگون 40 و حدود 5 ppm آرگون 36 وجود دارد. آرگون قابلیت حلالیت در آب را دارد. همانطور که اکسیژن در آب حل می شود آرگون نیز حل می شود. آرگون گازی بیرنگ ، بی بو است و به هر دو حالت مایع و گاز موجود می باشد. گاز آرگون گاز بی اثر است و ترکیب شیمایی خاصی تا کنون از این عنصر شناخته نشده است. مثل گازهای کریپتون گزنون و رادون. گاز آرگون در طبیعت از ترکیب سه نوع ایزوتوپ تشکیل شده است. تعداد 12 رادیواکتیو دیگر نیز از این عنصر شناخته شده است .
گاز آرگون 2,5 مرتبه حل شدنی‌تر از نیتروژن در آب است و تقریبا قابلیت حل شدن آن شبیه اکسیژن است. این عنصر شیمیایی ساکن، در هر دو حالت گاز و مایع خود بی‌اثر است. هیچگونه ترکیب واقعی که شامل آرگون باشد، شناخته نشده است.
چون آرگون با افروزه داخل لامپ حتی در حرات بالا واکنش نشان نمی‌دهد. از آن ، در لامپ روشنایی استفاده میشود. در موارد دیگری که از نیتروژن دو اتمی بعنوان گازی نیمه ساکن نمی‌توان استفاده کرد. بنابراین در لامپهای الکتریکی ، لامپهای فلورسانس با فشار 400 پاسکال; و در صنعت عکاسی و لامپهای گرم و مشتعل مورد استفاده قرار می گیرد. آرگون همچنین به علت اینکه یک گاز بی اثر است در جوشکاری برقی و برش کاری; و به عنوان روکش برای تولیدات تیتانیوم و دیگر عناصر واکنش دهنده مورد استفاده قرار می گیرد. یک عامل حفاظتی برای رشد کریستالهای ژرمانیوم و سیلیسیوم می باشد.
اصلی‌ترین ایزوتوپهای آرگون که در زمین یافت میشوند، Ar-40 ، Ar-36 ، Ar-38 هستند. k -40 با نیمه عمر 10*250/1 سال بوسیله جذب الکترون و ارسال الکترون مثبت بطور طبیعی; به شکل Ar-40 پایدار و با ارسال الکترون منفی به حالت Ca-40 پایدار متلاشی می‌گردد. این ویژگی‌ها و نسبتها برای تعیین عمر سنگها مورد استفاده قرار میگیرند. در جو زمین Ar-39 بوسیله فعالیت اشعه کیهانی و اصولا با Ar-40 ساخته میشود. ولی در محیطهای زیر زمین بوسیله جذب نوترون ساخته میشود. این مساله از طریق K-39 یا ارسال آلفا توسط کلسیم انجام می‌پذیرد. آرگون37 از متلاشی شدن کلسیم 40 بوجود می‌آید (نتیجه انفجارات هسته‌ای زیرزمین) و دارای نیمه عمر 35 روز است.
گاز آرگون عنصر شیمیایی با تنفس توسط بدن انسان جذب میشود.
در محیط هایی که عمل تصفیه انجام میشود. مقدار گاز آرگون افزایش پیدا میکند; و به سرعت در هوا به حالت فوق اشباع رسیده و خطر اختناق و خفگی را به دنبال دارد. بر اثر تنفس گاز آرگون، سرگیجه، خستگی، سردرد و خفگی رخ می دهد. در صورت تماس آرگون مایع با پوست، یخ زدگی در پوست اتفاق می افتد. اگر مقداری گاز آرگون وارد چشم شود، هم یخ زدگی روی میدهد.
آرگون گازی خنثی است و جز گازهای خفه کننده محسوب میشود. تنفس مقدار زیاد آرگون باعث سرگیجه، استفراغ، تهوع، بیهوشی و مرگ میشود. مرگ زمانی رخ میدهد که فرد در حالت بیهوشی قرار بگیرد; و نتواند از خود در برابر این گاز محافظت کند. زمانیکه میزان اکسیژن محیط پایین باشد، طی چند ثانیه مرگ اتفاق می افتد. اثر گازهای اختناق آور این است که سبب کاهش فشار جزیی اکسیژن محیط میشوند.قبل از دیدن علائم خاصی، مقدار اکسیژن ممکن است تا 75 درصد مقدار معمولی اش در هوا کاهش یابد. چنین شرایطی زمانی در محیط حاکم میشود; که غلظت گاز نئون افزایش یافته و 33 درصد از هوا را گاز نئون تشکیل دهد.
زمانیکه این غلظت به 50 درصد برسد، علائم خاص بروز میکنند. غلظت 75 درصد گاز نئون طی چند دقیقه اثر کشنده خود را در محیط اعمال میکند.
اولین علائم خفگی با تنفسهای سریع و شدید و کمبود اکسیژن همراه است. هوشیاری فرد کاهش می یابد و عضلات فعالیت خود را از دست میدهند. به تدریج کلیه حواس پنجگانه از بین میروند. ناپایداری روحی اتفاق می افتد و فرد احساس خستگی شدید میکند. به تدریج که خفگی ادامه می یابد، تهوع و استفراغ در فرد رخ میدهد. با از دست دادن هوشیاری تشنج کرده و در کما فرو میرود و در نهایت به مرگ فرد منتهی میشود.
آسیبهای اکولوژی گاز آرگون گزارش نشده است. در طبیعت آرگون به صورت گازی وجود دارد. گاز آرگون در مناطقی که تصفیه انجام میشود، آرگون به سرعت منتشر میشود. تاثیر آرگون بر گیاهان یا جانوران هنوز شناخته نشده است. به نظر میرسد که آرگون برای محیطهای آبی خطرناک نباشد. آرگون فاقد مواد شیمیایی تهی از ازن است و جز آلاینده های تقسیم بندی شده در DOT )Department of Transportation) آمریکا محسوب نمیشود. تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در تجزیه:
گاز آرگون وارداتی با خلوص 99.9999% ،99.999% است. معمولا در سیلندر 50 لیتری و با فشار 200- 180 بار به همراه سرتیفیکیت شرکت تولید کننده عرضه میشود. گاز آرگون داخلی با خلوص 99.999% ، 99.99% می باشد. در سیلندرهای 5، 10 ، 40 ، 50 لیتری عرضه میشوند. لطفا جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا سفارش خرید گاز با دفتر شرکت تماس بگیرید.
تراکم سنگین تر از هوا و سبک تر از مایع، گاز آرگون، هنگامی که به شراب اعمال می شود. به عنوان یک پتو عمل می کند، حفاظت از شراب از اکسیژن مضر است.
سمی بودن این گاز طبیعی شایع در 1 درصد از هوا است که نفس می کشید. این کاملا غیر سمی است و اثرات منفی سلامتی ندارد. بنابراین ما می توانیم شراب خود را به راحتی حفظ کنیم.
کنترل غیر واکنش یک ویژگی کلیدی گاز آرگون این است که آن را به بسیار کم واکنش نشان می دهد. کمی علمی، اما به دلیل موجودیت به عنوان تک; محدودیت اتم، ما قادر به بر روی آن بر روی شراب ما تاثیر نمی گذارد. برای اطمینان در مورد پیوند دادن یا واکنش با عناصر دیگر، بسیار پیچیده است.
اینرسی. خصوصیات بیرونی آرگون در واقع آن چیزی است که آن را غیر واکنش نشان می دهد. به جز اینکه به عنوان یک مانع بین مایع و اکسیژن عمل کند، آرگون هیچ تاثیری بر روی شراب ندارد.
دسترسی. باز هم، این سومین فراوانترین گاز است، بنابراین ما قادر به استفاده از آن بدون صرف ثروت هستیم.
از آنجا که چنین ویژگی های مثبت، آرگون نگهدارنده شگفت انگیز است. این به طور گسترده ای در حفظ مواد غذایی، شراب و حتی اسناد تاریخی استفاده می شود.
این برای همه شما چیزهای بی اهمیت است. در ابتدا آرگون در سال 1785 مورد بحث قرار گرفت. زمانی که آزمایش هنری کاوندیش حدود یک درصد از مواد غیر فعال در هوا را شناسایی کرد. با این حال، لرد ریلی و سر ویلیام رامزی، که در سال 1894 با کشف آن شناخته می شدند.
آنها “کشف” آن با از بین بردن ترکیبات آنها مطمئن از نمونه ای از هوای تمیز: اکسیژن، دی اکسید کربن، آب و نیتروژن. از این رو، آرگون، اولین گاز نجیب است که باید کشف شودد
گاز آرگون (Ar)، عنصر شیمیایی، گاز بی اثر گروه 18 (گازهای نجیب) جدول تناوبی، در سطح زمینی بیشترین فراوانی و صنعتی که اغلب از گازهای نجیب استفاده می شود. گاز آرگون بی رنگ، بی بو و بی مزه. توسط دانشمندان بریتانیایی لرد ریلی و سر ویلیام رامزی، از هوا جدا شدند (1894). هنری کاوندیش، در حالی که تحقیق در مورد نیتروژن اتمسفری (هوا فلوژستیک) در سال 1785 به این نتیجه رسیده است که بیش از 1/120 نیتروژن ممکن است. بعضی از اجزای بی اثر باشد.
کار او تا زمانی که لرد ریلی، بیش از یک قرن بعد، دریافت کرد. متوجه شد که نیتروژن با حذف اکسیژن از هوا; حدود 0.5 درصد متراکمتر از نیتروژن حاصل از منابع شیمیایی مانند آمونیاک است. گاز سنگین تر باقی مانده پس از هر دو اکسیژن و نیتروژن از هوا حذف شده بود. اولین گازهای نجیب بود که بر روی زمین کشف شد. پس از کلمه یونانی argos، “تنبل” به علت عدم نفوذ شیمیایی آن نامگذاری شد. (هلیوم در طیف سنجی در خورشید در سال 1868 شناسایی شده است.
در فراوانی کیهانی، آرگون حدود 12 در میان عناصر شیمیایی قرار دارد. آرگون 1.288 درصد جو با وزن و 0.934 درصد حجم دارد و در سنگ ها مسدود شده است. اگرچه ایزوتوپهای پایدار آرگون 36 و آرگون 38 جزء ردیابی این عنصر در جهان هستند. ایزوتوپ پایدار سوم، آرگون 40، 99/60 درصد آرگون موجود در زمین را تشکیل می دهد. (آرگون 36 و آرگون 38 0.34 و 0.06 درصد از آرگون زمین را تشکیل می بود.) بخش اصلی آرگون زمینی تولید شده است. از زمان شکل گیری زمین، در کانی های پتاسیم حاوی تجزیه از نادر; ایزوتوپ رادیواکتیو پتاسیم این گاز به آرامی از سنگهایی که در آن هنوز شکل گرفته است، در جو قرار میگیرد. تولید آرگون 40 از پوسیدگی پتاسیم به عنوان وسیله ای برای تعیین سن زمین (پتاسیم-آرگون) استفاده می شود.
آرگون در مقیاس وسیعی توسط تقطیر هوا مایع جدا شده است. این دستگاه در لامپ های الکتریکی پر از گاز، رادیو و شمارنده های Geiger استفاده می شود. همچنین به عنوان یک فضای بی هوازی برای فلزات قوس الکتریکی مانند آلومینیوم و فولاد ضد زنگ استفاده می شود. برای تولید و ساخت فلزات مانند تیتانیوم، زیرکونیم و اورانیوم; و برای رشد کریستال های نیمه هادی ها مانند سیلیکون و ژرمانیوم
آرگون گاز فراوان ترین و ارزان ترین، واقعا بی اثر است. جایی که یک گاز کاملا غیر واکنشی مورد نیاز است، استفاده می شود.
آرگون خالص و آرگون مخلوط با گازهای مختلف دیگر به عنوان گاز سپر در جوشکاری TIG. (“گاز بی اثر گاز تنگستن” یا گاز جوشکاری تنگستن گاز) استفاده می شود. از الکترود تنگستن غیر مصرفی استفاده می کند و در MIG. (” ، همچنین به نام جوشکاری قوس الکتریکی گاز یا جوشکاری جوشکاری) که از یک الکترود خوراکی سیم مصرفی استفاده می کند. عملکرد گاز محافظ برای حفاظت از الکترود و بخار جوش در برابر اثر اکسید کننده هوا است. آرگون خالص اغلب با آلومینیوم استفاده می شود. ترکیبی از آرگون و دی اکسید کربن برای جوشکاری MIG از فولاد ساختاری معمولی استفاده می شود.
برش پلاسما و برش جوشکاری پلاسما و گاز پلاسما (گاز آرگون و هیدروژن) برای ایجاد دمای بسیار بالا در هنگام استفاده از یک مشعل خاص استفاده می شود
هنگامی که فولاد در یک مبدل ساخته می شود، اکسیژن و آرگون به فلز مذاب منتقل می شوند. اضافه کردن آرگون باعث کاهش خسارت کروم و محتوای کربن مورد نظر در دمای پایین تر می شود.
برای جلوگیری از تشکیل نیتریت ها، آرگون به عنوان یک گاز دوغ در تولید فولادهای با کیفیت بالا استفاده میشود.
همچنین آرگون در ریخته گری و تجمع سطل ها به عنوان یک گاز محافظ استفاده می شود.
آرگون در تولید آلومینیوم برای کمک به انجماد و حذف هیدروژن محلول و ذرات آلومینیوم مذاب استفاده می شود.
برای ساخت تیتانیوم به عنوان گاز بی اثر در تولید تیتانیوم; برای جلوگیری از اکسیداسیون و واکنش با نیتروژن استفاده می شود. (تیتانیوم تنها فلزی است که در یک فضای نیتروژن 100٪ سوزانده می شود).
آرگون در تولید زیرکونیم استفاده می شود.
گاز آرگون به عنوان یک گاز پرکننده در لامپ های فلورسنت و رشته ای استفاده می شود. این شامل اکسیژن و دیگر گازهای واکنشی نیست و سرعت تبخیر (میزان تسلیم شدن) رشته تنگستن را کاهش می دهد و به این ترتیب دمای رشته بالاتر را می دهد. شایع ترین میکس ها 93٪ آرگون و 7٪ نیتروژن با فشار 70 کیلو پاسکال (10.15 psig) هستند.
این به عنوان یک گاز پرکننده بین پانل های شیشه ای از پنجره های حرارتی با کارآیی بالا استفاده میشود. زیرا نه تنها خشک و بی رنگ است; بلکه یک گاز نسبتا سنگین است که انتقال حرارت بین پانل ها را کاهش می دهد. با کاهش سرعت حرکت مجاور گاز پرکننده بین پانل های شیشه ای در پنجره می باشد.
آرگون با متان به عنوان یک گاز پرکننده و به عنوان یک گاز محافظ بی روح خالص; در تولید بلورهای سیلیکون و ژرمانیوم مورد استفاده در صنعت نیمه هادی استفاده می شود.
آرگون در آبگیری استفاده می شود تا اکسیژن را در بشکه جایگزین کند. بنابراین از تشکیل سرکه جلوگیری می کند. به طور مشابه، آن را در واحد های رستوران، بار و دستگاه های خانگی استفاده می شود. اجازه ذخیره سازی بطری های باز بدون تخریب محتویات را می دهد.
گاز آرگون برای انجام جراحی جراحی دقیق استفاده می شود که استفاده از سردی شدید است. به طور انتخابی مناطق کوچکی از بافت های بیمار یا غیرطبیعی، به ویژه روی پوست را از بین می برد. آرگون بسیار آرام در سایت بوسیله کنترل انبساط گاز آرگون ایجاد می شود. با استفاده از کریوندل به نقطه درمان هدایت می شود. این امر کنترل بهتر پروسه را نسبت به تکنیک های قبلی با استفاده از نیتروژن مایع فراهم می کند. یک تکنیک مشابه، cryoablation، برای درمان آریتمی قلبی; با از بین بردن سلول هایی که با توزیع نرمال امواج الکتریکی مواجه می شوند; مورد استفاده قرار می گیرد.
آرگون برای ارائه یک فضای محافظ; برای اسناد قدیمی برای جلوگیری از تخریب آنها در ذخیره سازی و در هنگام نمایش استفاده می شود.
در سال 1785، هنری کاوندیش; گازهای اتمسفری را منحصر به فرد کرد و تلاش کرد تا جایگزینها را مشخص و تعیین کند. در تلاش برای احتراق نمونه ها برای پیدا کردن مشخصات واکنشی خود; یک جزء کوچک از نمونه های گاز جدا شده که به نظر نیتروژن می رسد. واکنش مورد انتظار را نمی دهد و بدون تغییر باقی می ماند. پس از تجزیه و تحلیل بیشتر; نتیجه گیری شد که ماهیت غیرواقعی این نمونه گاز به دلیل آلودگی در نظر گرفته شده است. این نتایج دوباره در سال 1894 مورد توجه قرار گرفت. هنگامی که آزمایشهای لرد ریلی و ویلیام رامزی در مورد گازهای اتمسفر یافت شد. مقدار مشابهی از گاز غیرفعال حاوی یک مجموعه منحصر به فرد از ویژگی ها بود. آنها تأیید کردند که گاز غیرفعال توسط هنری کاوندیش مشاهده شد; و آن را یک عنصر جدید «آرگون» طبقه بندی کرد.
آرگون متعلق به یک خانواده از عناصر واقع در ستون آخر جدول تناوبی عناصر نامیده می شود. “گازهای نجیب” که شامل عناصر هلیوم، نئون، آرگون، کریپتون، زنون و رادون است. پوسته سلولی الکترون کامل از این عناصر از ایجاد پیوندهای کووالانتی جلوگیری می کند. یافتن این گازها در فرم ترکیبی باقی مانده است. ناتوانی در ایجاد اوراق قرضه کوانتومی قوی با عناصر دیگر هویتی را برای تولید گازهای غیر واکنشی ایجاد می کند. که این گازها را تحت نام دیگری قرار می دهد: گازهای بی اثر. گرچه اصطلاح “گاز بی اثر” نشان می دهد که این گازها هیچ ویژگی فعال ندارند.
چند نمونه ذکر شده است که در آن این گازها قادر به تولید اثرات فیزیکی و بیولوژیکی هستند. فعالیت بیولوژیکی آرگون می تواند به تعامل ساختار اتمی آن با آنزیم ها و گیرنده ها نسبت داده شود. اگر چه آرگون قادر به ایجاد واکنش های قوی کوانتومی برای تولید واکنش های شیمیایی نیست. اما آن را قادر به تعامل با آنزیم ها و گیرنده ها از طریق اثر متقابل دوقطبی و واگن واروال; به عنوان یک مولفه تثبیت کننده در ارتباط توانایی آرگون به عنوان یک بیهوشی و نوروپروتکتانت.
با توجه به ساختارهای مشابه و خصوصیات واکنشی آرگون و زنون; تمایل به مقایسه دو عنصر در تعدادی از گزارش ها آمده است. Xenon یکی از اولین و گسترده ترین مورد از گازهای نجیب است. به عنوان یک بیهوشی قوی و یک پروتئین متقاعد کننده شناخته شده است. با این حال، دسترسی محدود (0.09 ppm) و هزینه بالای زون مانع آن شده است که تبدیل به یک گزینه معمول برای درمان شود. اموال زنون به عنوان گاز بی اثر، گمانه زنی از گازهای نجیب دیگر را به عنوان گزینه های ممکن; با چندین از گازهای نجیب که پتانسیل های در زمینه پزشکی را نشان می دهد، باز کرده است.
به طور خاص، آرگون ویژگی هایی را نشان می دهد; که آن را به عنوان یک جایگزین احتمال برای زنون به خصوص در زمینه محافظت از عصب قرار می دهد. علاوه بر این، در دسترس بودن (9340 ppm) آرگون در جو به میزان قابل ملاحظه ای در جو امکان پذیر می شود. باعث می شود آرگون نسبت به زنون نسبتا ارزان تر باشد
اولین اثر بیولوژیکی گاز آرگون را می توان به عنوان توضیحی از قابلیت های مواد مخدر آن; در مطالعات مربوط به اثرات فشار بالا گازهای طبیعی در طی غواصی عمیق دریایی یافت. مشاهدات قبلی نشان داد که تحت فشار بالا با هوای تنفسی طبیعی; غواصان شروع به رشد نشانه های مواد مخدر از آگاهی و شناخت روانشناختی آهسته و بی ثباتی روانی می کنند. بعد از جداسازی گازها; آن گمان شد که گاز آرگون به تولید یک اثر مواد مخدر بود در فشار بالا (> 10 اتمسفر) در مقایسه با هلیوم و نیتروژن، در حالی که زنون قادر به تولید علائم مخدر در فشار اتمسفر است. همچنین پیش بینی شده است که اثرات مواد مخدر آرگون; به دلیل ویژگی آن به عنوان گاز بی رویه فاقد واکنش شیمیایی در بدن; به صورت شیمیایی و شیمیایی ایجاد می شود.
مکانیسم که در آن آرگون توانایی بیهوشی را نشان می دهد. پیشنهاد شده است که از تحریک گیرنده های نوع A -G-آمینوبوتیریک (GABAAR) باشد. گرچه دخالت آرگون هنوز تأیید نشده است. همچنین سایر گازهای بی حس کننده مانند نیتروژن نیز برای تحریک GABAAR پیشنهاد شده است. علاقه بیشتر، دیگر گازهای بی هوشی مانند زنون و اکسید نیتروژن هستند. شرح دشمن شدن گیرنده های N- متیل D- آسپارتات (NMDAR) برای ترویج اثرات مواد مخدر خود را. آنتاگونیسم NMDAR یک روش قابل قبول برای بیهوشی ناشی از آرگون است. اما هنوز ایجاد شده است و هنوز تحت بررسی است. علاوه بر این، آزادی دوپامین به فعالیت هر دو گابار و NMDAR متصل شده است.
کاهش فعالیت دوپامین در مغز یک اثر مواد مخدر را ترویج می کند. درمان گاز آرگون به موش دریافتند که سطح دوپامین استریاتال خارج سلولی; در فشار بیش از 2.5 مگاپاسکال (حدود 10 اتمسفر) کاهش می یابد. نشان می دهد یک روش عصب شیمیایی که ممکن است اثرات بیهوشی آرگون آن ارائه شده است.
تعدادی از گازها شامل خانواده گرانبها دارای تمایلات بیهوشی هستند. اما در معیارهای مورد نیاز برای توانایی های مواد مخدر خود را آشکار می کند. آرگون به عنوان یک عامل بیهوشی شناخته شده است. اما تنها قادر به اعمال این اثرات تحت فشار های hyperbaric است. Xenon نیز به عنوان یک بیهوشی قوی شناخته شده است. اما اثرات مواد مخدر خود را در فشار های normobaric نشان می دهد. گازهای نجیب هلیوم و نئون به علت تحقیقاتی که هنوز مورد بررسی قرار گرفته اند; هیچ تأثیر بیهوشی قابل مشاهده ندارند. ظرفیت آرگون و زنون برای تولید اثرات بیهوشی در فشارهای مختلف ممکن است. در مقایسه با پتانسیل درمان در حوزه پزشکی تفاوت مهمی داشته باشد.
یک مطالعه یوآد و همکارانش با هدف مقایسه توانایی های عصبی حفاظت از گازهای نجیب هلیوم، نئون; آرگون و کریپتون به زنجون در محدوده ی اکسیژن گلوکز محروم (OGD) انجام شد. موشهای جنین درون مغزی در معرض یک محیط OGD قرار گرفتند; و سپس به گازهای نجیب (75٪ گازهای نجیب، 20٪ O2 و 5٪ CO2) رسیدند. مشاهده شد که آرگون و زنون بهبود بقای عصبی را افزایش می دهد; در حالی که هلیوم، نئون و کریپتون به طور قابل توجهی کاهش مرگ و میر عصبی را کاهش داد. علاوه بر این، آنها مشاهده کردند; که مدیریت گازها بدون محیط OGD قادر به بهبود بقای عصبی در مقایسه با محیط کنترل (75٪ N2 به جای گاز نجیب) است.
Loetscher و همکارانش هر دو مدل OGD و TBI را در شرایط آزمایشگاهی بررسی کردند; و دریافتند که تمام غلظت گازهای گاز اکسان گاز اکساسیون (25-74٪ Ar، 21٪ O2، 5٪ CO2، N2 بقیه) در کاهش ترومای سلولی موثر بودند آسیب به برش مغز هیپوکامپ موش سوری در هر دو مدل. همچنین اشاره شد که در مدل TBI 50٪ آرگون بیشترین کاهش آسیب را نشان می دهد; اما میزان تراکم 74٪ آرگون; به شدت کاهش این آسیب را نشان دهنده ارتباط وابسته به دوز گازهای آرگون می کند.
علاوه بر این نشان داده شده است که تزریق تاخیری آرگون به مدت 3 ساعت پس از اینکه; توهین باعث کاهش آسیب بافتی شد، اثبات شد. به طور مشابه، مطالعه ای که هریس و همکارانش انجام دادند; دریافتند که گازهای آرگون (50٪ اتم) و زنون (50٪ اتمسفری) می توانند تا 72 ساعت پس از آزمایش TBI در شرایط آزمایشگاهی تا حدود زیادی کاهش می یابند. یادداشت نویسنده این است که اگرچه آرگون قادر به کاهش کل آسیب شدید بود; اما این به اندازه کافی بزرگ نبود که لتشگر و همکارانش دریافتند.
یک معاینه در معرض ریانگ و همکارانش با استفاده از مدل MCAO موشهای صحرایی بالغ با 50٪ آرگون (50٪ O2) 1 ساعت پس از تجویز عروق مغزی میانی انجام شد. تغییرات در آسیب بافتی و کاهش حجم ادم و انفارکتون تا 24 ساعت پس از تجویز عروق مشاهده شد. موش های درمان شده با آرگون نیز عملکرد تسریع کننده نورولوژیکی را نشان می دهند; که نشان می دهد بهبود بیشتر سطوح و حمایت از توانایی مثبت نوروپروتئینی آرگون است. علاوه بر این، بعد از استنشاق آرگون اختلاف معنی داری در ضربان قلب; فشار خون و اندازه گیری جریان خون وجود ندارد که نشان می دهد پارامترهای فیزیولوژیکی طبیعی اختلال ایجاد نمی شود.
شواهد حمایت بیشتر برای محافظت از عصاره های گاز آرگون در یک مطالعه; توسط ژوانگ و همکارانش با هدف مقایسه تداخل گازهای نجیب هلیم; آرگون و زنون به کنترل نیتروژن در یک مدل آسیب مغزی ناشی از هیپوکسی نوزاد نوزاد، می تواند یافت شود. تیمارهای گازی (70٪ Ar / He / Xe و 30٪ O2) به مدت 2 ساعت پس از عصبانیت هیپوکسیک که در آن لیگودی شریان معمولی کاروتید راست بود، داده شد. آنها مشاهده کردند که مورفولوژی سلول در نیمکره راست هیپوکامپ; به طور قابل توجهی برای تمام گروه های درمان بازسازی شده است; اما این آرگون قادر به بازگرداندن حیات سلولی به شدت شد. همچنین اشاره شد که گروههای درمان آرگون و زنون کاهش اندازه انفارکتوس را نشان دادند; و نتایج رفتار عصبی شناختی نشان داد بهبود برای همه گازها.
توسعه آرگون در تحقیقات پزشکی از توانایی آن به عنوان عامل مواد مخدر به گاز با خواص حفاظتی بالقوه حاصل شده است. در دسترس بودن بیشتر و کم هزینه آرگون مزیت مشخصی نسبت به زنون را در اختیار شما می گذارد. در حالیکه تفاوت فشار مورد نیاز برای نشان دادن خواص مواد مخدر اجازه می دهد. تا انواع برنامه های کاربردی بالینی که برای xenon در دسترس نیستند.
مدل های آسیب مغزی ایسکمی نشان می دهد که آرگون قادر به تولید اثرات مثبت نوروپروتئینی است. هرچند ممکن است اثرات منفی درمان های گاز آرژانتین نیز وجود داشته باشد. علاوه بر این مکانیسم هایی که در آن آرگون رفتار عصبی خود را اعمال می کند، درک نمی شود. بنابراین می توان به این نتیجه رسید که مقدار مناسبی از داده ها برای ارزیابی توانایی عصبی آرگون به درستی ارزیابی می شود. اگر چه تحقیقات در مورد استفاده از گازهای آرگون در درمان های بالینی هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است.
حمایت از استفاده از آن از طریق گزارش ترکیبی با tPA آشکار است. علاوه بر این، آرگون به عنوان محافظ کننده اکسید کننده حمایت می شود و پیشرفت را به عنوان یک ابزار جراحی نشان داده است. با وجودی که هنوز در مورد اثرات و مکانیزم های آرگون هنوز معلوم نیست. برخی از نشانه های امیدوار کننده در آینده در زمینه پزشکی با تاکید بر توانایی عصب زدگی آن مشخص شده است.
ARIA برای تولید این آرگون خالص طراحی شده است. آرگون جوی دارای بسیاری از “ناخالصی ها” مانند آب، اکسیژن، کریپتون و آرگون 39، ایزوتوپ آرگون است. که همه منابع سیگنال ناخواسته هستند. آرگون از منابع زیرزمینی از ایزوتوپ; آرگون 39 به میزان 1400 تن تخلیه شده است اما هنوز برای تحقیق در مورد ماده تاریک کافی نیست. ARIA برای تمیز کردن آرگون زیرزمینی با عامل دیگری 100 طراحی شده است. تنها با استفاده از ایزوتوپ آرگون 40 با رادیو پایدار; با استفاده از یک اصل فیزیکی بسیار ساده: دو ایزوتوپ دارای نوسانات مختلفی دارند; به این معنی که آرگون 39 سرعت سریعتر از آرگون 40، زیرا دارای یک هسته کمتر در هسته آن است.
گاز آرگون در بالای ستون تزریق می شود، جایی که خازن آن را به آرگون مایع تبدیل می کند. آرگون مایع شده از طریق یک سری فیلترها که در امتداد ستون توزیع شده است. شروع به سقوط می کند، جایی که به تدریج تمیز می شود. در پایین، دیگ بخار آرگون مایع را به گاز تبدیل می کند. از طریق یک سری لوله ها، آن را به خازن تبدیل می کند، جایی که فرایند دوباره شروع می شود. همانطور که تقطیر در دماهای دمایی رخ می دهد; کل فرایند در داخل کریستات عایق شده با خلاء رخ می دهد.
آرگون مایع بی مزه، بی رنگ، بی بو، غیر خورنده، غیر قابل اشتعال و بسیار سرد است. متعلق به خانواده گازهای نادر، بیشترین مقدار آرگون است که تقریبا 1٪ از جو زمین را تشکیل می دهد. این یکنواخت و بسیار بی اثر است، تشکیل هیچ ترکیب شیمیایی شناخته شده. از آنجا که آرگون بی اثر است، مواد ویژه ساخت و ساز مورد نیاز نمی باشد. با این حال، مواد ساختمانی باید انتخاب شوند تا دمای پایین آرگون مایع را مقاومت کنند.
مخازن و لوله کشی باید به مشخصات فنی مهندسین مکانیک آمریکا (ASME) طراحی شود یا وزارت حمل و نقل (DOT) برای فشار و درجه حرارت مورد استفاده قرار گیرد. با وجودی که در حالت گاز بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، معمولا آرگون به عنوان مایع ، ارائه یک راه ارزان تر برای عرضه محصول. آرگون مایع یک مایع فریزر است. مایعات فریزر گازهای مایع هستند که دارای دمای جوش معمولی کمتر از -130 درجه فارنهایت (-90 درجه سانتیگراد) هستند. آرگون مایع دارای نقطه جوش درجه حرارت -303 درجه فارنهایت (-186 درجه سانتیگراد) است.
تفاوت دما بین محصول و محیط اطراف، حتی در زمستان، قابل توجه است. نگه داشتن این گرما اطمینان از تجهیزات مورد نیاز خاص برای ذخیره مایعات فریزر و نگهداری آن ها. سیستم معمولی شامل اجزای زیر می باشد: یک مخزن ذخیره سازی فریزر، یک یا چند بخار کننده; یک سیستم کنترل فشار و تمام لوله های مورد نیاز برای پر کردن، تبخیر. مخزن فریزر در اصل، مانند یک بطری خلاء ساخته شده است. این طراحی شده است تا گرما را از مایع موجود در رگ داخلی محفوظ نگه دارد. اواپراتورها آرگون مایع را به حالت گاز طبیعی تبدیل می کنند. منیفولد کنترل فشار کنترل فشار که در آن گاز به روند تغذیه کنترل می کند. خواص فیزیکی و شیمیایی در جدول 1 آمده است.
تولید گاز آرگون در گیاهان جداسازی هوا بوسیله مایع سازی هوا و جداسازی آرگون با تقطیر کریوژنیک مداوم تولید می شود. آرگون به عنوان یک مایع فریزر بازیافت می شود.
گاز آرگون بیشتر در حالت گاز طبیعی مورد استفاده قرار می گیرد. به طور گسترده ای در صنایع روشنایی برای پر کردن لامپ ها; و با ترکیبی از گازهای نادر دیگر برای پر کردن لامپ های ویژه و لوله ها; برای جلوه های رنگی خاص استفاده می شود. صنعت جوشکاری با استفاده از آرگون; به عنوان یک گاز محافظ برای حفاظت از فلز از اکسیداسیون در طی جوشکاری استفاده می شود. آرگون به طور گسترده ای در فرآیند تولید نیمه هادی ها به عنوان گاز خالص مورد استفاده قرار می گیرد.
بدون بو، بی رنگ، بی مزه و غیر حساس، آرگون هیچ خواص هشدار دهنده ای ندارد. انسانها حس می کنند که می توانند حضور آرگون را تشخیص دهند. آرگون غیر سمی و عمدتا بی اثر است. این می تواند به عنوان یک آسفیکسی مورچه ساده عمل کند و اکسیژن را در هوا جایگزین کند. تا سطح لازم برای حمایت از زندگی باشد. استنشاق آرگون در مقادیر بیشماری می تواند موجب سرگیجه، تهوع، استفراغ، از دست دادن هوشیاری و مرگ شود. مرگ ممکن است از اشتباهات در قضاوت، سردرگمی یا از دست دادن آگاهی ناشی از نجات خود ناشی شود.
در غلظت های کم اکسیژن، ناخودآگاه و مرگ ممکن است در عرض چند ثانیه و بدون هشدار رخ دهد. کارکنان، از جمله کارگران نجات، نباید وارد مناطقی شوند که غلظت اکسیژن کمتر از 19.5٪ باشد. مگر اینکه با یک دستگاه تنفس مستقل یا تنفس هوایی تهیه شود. آسیب شدید بافت یا سوختگی های فرسوده می تواند منجر به قرار گرفتن در معرض آرگون مایع یا بخار آرگون سرد باشد.
گاز آرگون مایع ذخیره می شود; حمل می شود، و در انواع مختلفی از مواد نگهدارنده، بسته به مقدار مورد نیاز کاربر. انواع مخازن در حال استفاده از دیوار، سیلندر مایع فریزر و مخزن ذخیره سازی فریزر است. مقادیر ذخیره سازی از چند لیتر تا هزاران نفر از gal-lons متفاوت است. از آنجا که نشت حرارت همیشه در حال حاضر است، تبخیر به طور مداوم اتفاق می افتد. نرخ تبخیر متفاوت است، بسته به طراحی ظرف و حجم محصول ذخیره شده. ظروف طراحی و ساخته شده اند بر اساس کدهای و مشخصات مورد نیاز برای دما و فشار درگیر
ظروف برای انتقال آرگون مایع در محدوده فشار کمتر از 25 psig (40 psia) مورد استفاده قرار می گیرند. این ظروف ساخته شده به غیر از مشخصات DOT است; اما توسط DOT مجاز برای استفاده در حمل و نگهداری از محصولات تایید شده است. ظروف برای حمل آرگون مایع در فشار بیش از 25 psig (40 psia) باید طراحی; تولید و تست شده به مشخصات DOT برای محموله های هوا; تمام بسته ها باید مطابق با انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی; سازمان بین المللی هوایی سازمان ملل ( یاتا / ایکائو) مقررات کالاهای خطرناک و همچنین مقررات DOT. کلاس خطر: 2.2 برچسب حمل و نقل: گاز غیر قابل اشتعال به جز هیچیک برای تانک های حمل بار است.
خطرات ناشی از آرگون مایع در معرض دمای سرد قرار دارند که می تواند باعث سوختگی شدید شود. بیش از حد فشار به دلیل گسترش مقدار کمی از مایع به حجم زیادی از گاز در تجهیزات ناکافی تهویه; و آسیب دیدگی به علت جابجایی اکسیژن در هوا در مناطق کار محدود است. اگر اتمسفر کمبود اکسیژن مشکوک یا ممکن است رخ دهد; از تجهیزات مانیتورینگ اکسیژن برای آزمایش اتمسفر کمبود آب استفاده کنید. اطلاعات ایمنی مایع آرگون را بررسی کنید
با توجه به نسبت گسترش زیاد مایع به گاز، تهویه مناسب در مناطق با استفاده از آرگون مایع بسیار مهم است. در این مناطق حداقل 6 تغییر هوا در ساعت پیشنهاد شده است. نظارت را برای مناطقی که جابجایی اکسیژن ممکن است رخ دهد. U.S. مقررات غلظت اکسیژن 19.5٪ را حداقل برای کار بدون هوا تهیه کرده است
به یاد داشته باشید، آرگون هیچ هشدار خاصی ندارد.
تجهیزات حفاظتی شخصی (PPE) کارمندان قبل از اینکه مجاز به استفاده از آرگون مایع و یا تجهیزات مرتبط با آن باشند. باید کارکنان کاملا با مفاهیم ایمنی و آگاهی آشنا شوند. چشم ها بیشتر به سردی شدید آرگون مایع و بخارات آن حساس هستند. تجهیزات حفاظتی توصیه شده شخصی هنگام استفاده یا استفاده از آرژانتین مایع یک چهره کامل از عینک ایمنی است. دستکش حرارتی یا چرمی شل و پیراهن و شلوار با آستین بلند بدون دستبند. به ویژه هر زمان که امکان قرار گرفتن در معرض و یا نشتی وجود داشته باشد. علاوه بر این، کفش های ایمنی برای افرادی که در معرض حمل ظروف آرگون مایع قرار میگیرند توصیه میشود.
افراد مبتلا به کمبود اکسیژن باید به هوای تازه منتقل شوند. اگر قربانی تنفس نداشته باشد، تنفس مصنوعی را انجام دهد. اگر نفس کشیدن مشکل است، از اکسیژن استفاده کنید. دریافت مراقبت فوری پزشکی. برای جلوگیری از آسیب دیدگی از کارکنان نجات، ممکن است لازم باشد دستگاه تنفسی خود شامل (SCBA) باشد. برای تماس با پوست با آرگون مایع فریزر; هر لباس که ممکن است گردش خون را به منطقه یخ زده محدود کند، را حذف کنید. قسمت های یخ زده را مالش ندهید، زیرا بافت آسیب دیده ممکن است منجر شود. به محض اینکه عملی شود، منطقه آسیب دیده را در یک حمام آب گرم قرار دهید. که درجه حرارت آن بیش از 105 درجه فارنهایت (40 درجه سانتیگراد) نیست. هرگز از حرارت خشک استفاده نکنید. در اسرع وقت با پزشک تماس بگیرید. بافت منجمد بدون درد و به نظر می رسد با رنگ زرد امکان پذیر است.
در هنگام افتادن آن، تورم، دردناک و مستعد ابتلا به عفونت خواهد شد. اگر بخشی از بدن یخ زده باز شده باشد، منطقه را با یک پوشش پلاستیکی خشک; با پوشش محافظتی بزرگ با پوشش محافظتی محافظت کنید. در صورت مواجه شدن با عظیم، لباس را در حالی که دوش گرفتن قربانی را با آب گرم. بلافاصله با فیزیوتراپی تماس بگیرید. اگر چشمها در معرض سردی شدید آرگون مایع یا بخارات آن قرار بگیرند. بلافاصله محل یخ زدگی را با آب گرم بیش از 105 درجه فارنهایت (40 درجه سانتیگراد) گرم کنید و به پزشک مراجعه کنید.
از آنجا که آرگون غیر قابل اشتعال است، تجهیزات و دستورالعمل های ویژه آتش نشانی مورد نیاز نیست. به عنوان یک یادداشت با احتیاط، با این حال، جریان آب را نباید به سمت خروجی آرگون هدایت شود. به عنوان آب متوقف می شود و دریچه تخلیه فشار را وصل می کند. ممکن است منجر به شکست ظرف شود.
بیماران مبتلا به اختلال قلبی ممکن است آسیب های عصبی; ناشی از عوارض ناشی از ایسکمی مغز جهانی و مقررات غلط عناصر; مانند انعقاد و عوامل التهابی را نشان دهند. پس از قاعدگی، آسیب عصبی پایدار ممکن است عواقب ناشی از بقا و بهبودی را ایجاد کند. در تلاش برای اصلاح این وضعیت; بروکن و همکارانش اثرات گاز آرژانتین را پس از قطع قلب در موش صحرایی بررسی کردند. تیمارها 1 ساعت پس از احیای احضار قلب با استفاده از 70٪ آرگون (30٪ O2) اعمال شد. یافته شد که استنشاق آرگون بهبود نمرات نورولوژیکی; با نورون های آسیب دیده کمتر در ناحیه قشر و هیپوکامپ مشاهده شد. به همین ترتیب، Ristagno و همکارانش دریافتند که درمان 70٪ آرگون (30٪ O2) به مدت 4 ساعت پس از احیای آرتروز قلبی; منجر به بهبود معنی دار نمرات عصبی تا 72 ساعت پس از آسیب شد.
اگر چه تعدادی از مطالعات آسیب مغزی ایسکمیک پیشنهاد کرده اند. که یک نتیجه مفید برای محافظت از عصب ناشی از گاز قرار گرفتن در معرض گاز آرگون; مطالعه ای از سوی دیوید و همکارانش نشان داد که احتمال عواقب ناگوار وجود دارد. یک بررسی سه بخش نشان داد که در موارد OGD و N-methyl-D-aspartate (NMDA) عصب مثبت محافظت شده; مرگ ناگهانی ایجاد شده است، اما اثرات منفی در یک مدل MCAO یافت شد. درمان درون وریدی آرگون 50٪ (50٪ O2) 2 ساعت پس از آسیب ناشی از MCAO در موش های بالغ انجام شد. اگر چه کل آسیب مغزی کاهش می یابد; همچنین مشخص شد که آرگون میزان آسیب های موجود در ناحیه زیر قشر; را بدون بهبود رفتار یا عملکرد حرکتی افزایش می دهد. این اولین مطالعه ای است که نشان می دهد.
بررسی محیط القا شده توسط OGD، اندازه گیری lactate dehydrogenase (LDH) به عنوان نشانگر آسیب نورونی است. دریافتند که قرار گرفتن در معرض گاز آرگون-اکسیژن گاز (37.5٪ تا 75٪ آرگون) آسیب نورونی را با بیشترین کاهش آسیب دیده 3 ساعت بعد از توهین. علاوه بر این، تزریق NMDA برای تحریک مرگ عصبی با استفاده از گازهای گاز اکسید آرگون (15-75٪ آرگون) به مدت 1 ساعت پس از تزریق مورد استفاده قرار گرفت.
مطابق با مطالعات قبلی، درمان با 50٪ آرگون; کاهش حداکثر مرگ و میر عضلانی را در محیط های سیتوتوکسی ناشی از OGD و NMDA نشان داد. اگر چه پیشرفت ها در محیط OGD و مدل های سمیت سلولی ناشی از NMDA دیده شده. نویسندگان بر این باورند که گاز آرگون نمی تواند درمان مناسب عصبی; پس از ایسکمیک برای استفاده بالینی به علت نتیجه منفی در معاینه MCAO باشد. بلکه نشان می دهد که آرگون ممکن است یک عصب مفید برای سایر آسیب های مغزی مانند TBI باشد.
استفاده از گاز آرگون برای کاربردهای پزشکی عصبی، تلاش اخیر است که تا کنون به معاینه بالینی گسترش نیافته است. با این حال، دیوید و همکارانش بررسی اثرات آرگون را در ترکیب با فعال کننده پلاسمینوژن بافت (tPA) ارائه دادند که می تواند به عنوان شاخصی برای علاقه به کاربرد بالینی آن مورد توجه قرار گیرد. در موارد سکته مغزی ایسکمیک حاد، روش فعلی و تنها تاییدیه بالینی درمان، استفاده از tPA است. در سطوح زیر 50٪ گاز آرگون (25٪ اکسیژن و نیتروژن باقی مانده برای تکمیل مخلوط) آرگون باعث کاهش کارایی کاتالیزوری و ترومبولیتیک tPA شد. اما آنها را در سطوح بالای 50٪ آرگون افزایش داد. این نتایج به نظر می رسد که ترویج می دهد که گاز آرگون می تواند; کارایی تفاضل تسهیلات را بالا ببرد و همچنین حمایت از استفاده در معاینه بالینی را افزایش دهد.
علاوه بر آرگون ها به عنوان یک عصاره حفاظتی نیز استفاده می شود. همچنین گاز آرگون دارای ویژگی های محافظتی است. ایران و همکارانش دریافتند که بازسازی کلیه بعد از ذخیره سازی با گاز آرژانتین در مقایسه با رسانه های زنون، نیتروژن و هوا بهبود می یابد. برآورد شده است که با توجه به حفظ کیفیت و عملکرد کلیه; گاز آرگون ممکن است یک محیط بالقوه organoprotecive برای پیوند عضو فراهم کند. علاوه بر این، مطالعه دیگری نیز نشان داد که گاز آرگون قادر به محافظت از میوکارد در مقابل انفارکتوس; در موارد انسداد و عود مجدد عروق کرونر است.
این مطالعه همچنین نقش ERK 1/2 سیگنالینگ را مورد بررسی قرار داد. اما هیچ تغییری در پاسخ به روش های گازهای آرگون یافت نشد. همچنین یافته شده است که آرگون و زنون (75٪ Ar / Xe، 20٪ O2 و 5٪ CO2) می توانند در زمان تخلیه سلول آپوپتوتیک به مدت 16 ساعت; پس از ایجاد آپوپتوز به سلول های استئوسارکوم در کشت محدود شوند.
استفاده دیگر از آرگون در زمینه پزشکی به عنوان یک ابزار جراحی بوده است. انعقاد پلاسمای آرگون (APC) یک روش غیر تماس است. که از تحریک پرفشار بافر پلاسمای آرگون برای تزریق بافت اطراف و جلوگیری از خونریزی از طریق انعقاد در اطراف محل جراحی استفاده می کند. APC یک مثال از کاربرد زود هنگام گاز آرژان در یک محیط پزشکی است. که توانایی به طور موثر آسیب بافت را در موارد جراحی از جمله پوست; دستگاه گوارش و مغز و اعصاب دیده است. بازخورد مثبت از APC استفاده شده است. که اجازه می دهد حدس و گمان در مورد توانایی آن به عنوان یک جایگزین مناسب; برای تکنیک های انعقادی استاندارد مانند انعقاد دو قطبی.
برای استفاده از این گاز نیاز به برخی از تجهیزات خواهید داشت که در این بخش به آنان اشاره خواهیم نمود و همچنین شما می توانید با کلیک بروی هر کدام به مشاهده محصول مورد نظر هدایت شوید.
