اتیلن (C2H4) یک هیدروکربن کوچک است که بی رنگ و بی بو است. این فیتوهورمون گازی که توسط گیاهان تولید می شود دارای کاربردهای بسیار ارزشمندی در صنعت کشاورزی است. اعمال اتیلن در کشاورزی این می تواند مفید و مضر باشد زیرا باعث رشد و توسعه گیاه در مراحل مختلف زندگی گیاه می شود. با این حال ، این ماده بیشتر به دلیل اثر رسیده در میوه شناخته شده است.
شما در این مطلب میخوانید.
اتیلن سه مسیر دارد که بسته به حساسیت به آن و مرحله زندگی آنها ، روی گیاهان تأثیرات مختلفی می گذارد. سه حالت عمل عبارتند از:
اتیلن با غلظت های زیاد توسط میوه هایی که در حال رسیدن هستند آزاد می شود.
این عمل توسط: حل پکتین و نرم شدن میوه ، تغییر رنگ میوه و تبدیل نشاسته و اسیدهای ذخیره شده به قند و شیرین کردن میوه.
پس از رسیدن محصول ، به نوبه خود باعث تولید اتیلن بیشتر برای ادامه روند رسیدن می شود.
اتیلن با ایجاد برنامه ریزی برای مرگ سلول یا اندام ، پیری یا پیری را به وجود می آورد. به نظر می رسد که این ارگانیسم سلول های قدیمی یا اجزای غیر ضروری را دور نکند تا سلول های جدید یا مرحله بعدی رشد را فراهم کند. نمونه ای از این امر غیبت است.
همچنین اتیلن به منظور شروع پیری در صورت آسیب دیدن هر قسمت از گیاه تولید می شود.
تولید اتیلن به عنوان پاسخ به استرس افزایش می یابد. وقتی این اتفاق بیفتد ، می تواند مانع از کشیدگی ساقه ، ضخیم شدن ساقه و شیطنت ، خم شدن یا خم شدن ساقه ها یا ریشه ها برای جلوگیری از موانع شود.
اتیلن به دلیل سه مسیر آن می تواند بر تمام قسمت های یک گیاه تأثیر بگذارد.
جوانه زنی: باعث کاهش خواب بذر می شود و باعث افزایش جوانه زنی ، به عنوان مثال در آجیل می شود.
جوانه زدن: همانطور که در سیب زمینی مشاهده می شود ، اتیلن می تواند جوانه زدن جوانه ها را در غده ها افزایش دهد.
رشد ریشه: باعث رشد ریشه های پرماجرا در ساقه برخی سبزیجات مانند گوجه فرنگی می شود.
ساقه: باعث کشیدگی گلبرگها و داخلی می شود و به این ترتیب نهالهای شالیزار کمک می کند تا به سرعت از آب بیرون بیایند.
برگها: هنگامی که برگها پیر می شوند ، اتیلن کلروفیل را از برگها خارج کرده و باعث تغییر رنگ آنها می شود. این به دنبال آبسه یا ریزش برگ است.
گلها: اتیلن باعث پژمردگی گلها و پوسته شدن آنها می شود. در مقابل ، همچنین باعث تقویت گل در میوه ها و سبزیجات می شود.
میوه: بیشتر از نظر تجاری به دلیل عملکرد آن بر روی میوه ، هم در رسیدن آنها و هم در ایجاد آبسه شناخته می شود.
به دلیل کاربردهای مثبت اتیلن و مشکلاتی که برای صنایع غذایی ایجاد می کند ، سطح اتیلن مورد توجه عمده ای در کشاورزی است.
اتیلن با افزایش زمان برداشت از فروشگاه تا مغازه و با افزایش کیفیت و کمیت مواد غذایی می تواند سود را افزایش دهد. گاز را می توان از طریق اتفون (مایع) ، یک سیلندر یا ژنراتور کاتالیزوری تحویل داد.
به لطف اتیلن ، میوه بالغ قبل از رسیدن محصول برداشت می شود. وقتی آماده فروش شد ، میوه با اتیلن به صورت مصنوعی رسیده می شود. علاوه بر رسیدن ، اتیلن با از بین بردن کلروفیل باعث تغییر رنگ در مرکبات می شود.
از اتیلن برای تقویت شکل گیری گلهای ماده در خیارها برای افزایش عملکرد کلی استفاده می شود.
در صورت تولید گاز ، اتیلن از یک قطعه میوه و در محیط تولید می شود و رسیدن میوه دیگر در نزدیکی را سریع می کند. علاوه بر این ، “اگر یک فرآیند بدون کنترل ادامه یابد ، یک سیب پوسیده می تواند کل سبد را خراب کند.”
همه میوه ها و سبزیجات اتیلن تولید نمی کنند یا به آن احتیاج ندارند. به عنوان مثال ، گیلاس و زغال اخته این کار را نمی کنند. با این حال ، بسیاری از میوه های معتدل و گرمسیری در معرض افزایش سطح اتیلن شروع به بلوغ می کنند.
شما در حال خواندن مقاله اعمال اتیلن در کشاورزی می باشید.
میوه هایی که در سلول های خود اتیلن تولید می کنند شامل سیب ، موز ، گوجه فرنگی ، آووکادو ، خربزه ، گلابی ، کدو و میوه های سنگی مانند انبه هستند.
میوه حساس: گیاهان حساس به اتیلن که خود آن را تولید نمی کنند کلم بروکلی ، کلم ، گل کلم ، سبزیجات برگ و کاهو است.
در هر دو مورد ، در صورت نیاز به اضافه کردن یا حذف اتیلن برای حفظ کیفیت میوه ، لازم است که مقادیر اتیلن را برای جلوگیری از هدر رفتن گاز یا جلوگیری از هدر رفتن محصول ، به ترتیب اندازه گیری کنید. برای اندازه گیری اتیلن موجود در هوا می توان از روشهای مختلفی استفاده کرد.
سیستم های کروماتوگرافی میکرو گاز بسیار کارآمد اما گران هستند.
لوله های ردیاب گاز ، که می تواند اتیلن موجود در هوا را اندازه گیری کند ، یک سیستم دستی ساده را تشکیل می دهد.
سنسورهای الکتروشیمیایی به عنوان ابزار دستی کوچک اما دقیق در دسترس هستند. برخی از نمونه ها عبارتند از:
سطح Ed در حین ذخیره و حمل و نقل زیاد است ، تکنیک های بسیاری وجود دارد که می تواند برای کنترل سطح اتیلن از قبیل شستشو ، تهویه یا استفاده از اشعه ماوراء بنفش مورد استفاده قرار گیرد.
اسکراب های شیمیایی خشک روش سنتی از بین بردن اتیلن است. هوا از ته اتاق که در آن غرق شدن اتیلن است ، هوا سنگین تر است ، زیرا هوا از آن سنگین تر است و سپس از طریق فیلترهایی با پرمنگنات پتاسیم (KMnO4) عبور داده می شود که اتیلن را اکسیده و خنثی می کند. هوای تمیز بدون گاز آزاد می شود. برخی سیستم ها ازون به جای پرمنگنات پتاسیم استفاده می کنند.
فیلترهای ساده ای برای جذب اتیلن وجود دارد که می توانند در اتاقهای انبار و وسایل نقلیه آویزان شوند تا گازهای حاصل از میوه و سبزیجات را جذب کنند.
هوا در ظروف و اتاقهای یخچال دار به طور منظم در طرفداران پخش می شود تا به تولید و میوه‌ها در تنفس کمک کند و اتیلن و دی اکسید کربن انباشته شده را خارج کند. تهویه هزینه های خنک کننده را افزایش می دهد ، زیرا هوای معرفی شده برای حفظ دمای ذخیره سازی باید خنک شود. میزان تهویه بسته به میوه یا سبزیجات متفاوت است.
اشعه ماوراء بنفش برای از بین بردن اتیلن استفاده می شود ، زیرا با تولید اکسیژن موجود در هوا برای تولید ازن واکنش نشان می دهد ، که به نوبه خود گاز را اکسید می کند.
علاوه بر از بین بردن اتیلن ، می توان اقدامات زیادی را برای جلوگیری از گسترش و تجمع اتیلن با جدا کردن میوه های تولید گاز از حساس به آن انجام داد. روش های دیگر شامل پایین نگه داشتن درجه حرارت ، کاهش میزان اکسیژن و افزایش سطح دی اکسید کربن برای جلوگیری از تولید اتیلن در میوه ها است. در هر حالت ، اندازه گیری دقیق و منظم سطح اتیلن برای نظارت بر سطح و اثرات آن ضروری است.
